„Pora umierać” – Nie czas umierać – Porównanie filmów.
Film fabularny w reżyserii Doroty Kędzierzawskiej z 2007 roku.
Twórcy filmu Dorota Kędzierzawska i Artur Reinhart publicznie stwierdzili, że fabuła to tak naprawdę jeden dramat inspirowany niezwykłą postacią Danuty Szaflarskiej i napisany specjalnie dla niej. Reżyser podkreślał w wywiadzie:
Danuta Szaflarska to nie tylko znakomita aktorka, ale także urocza osobowość. Od kiedy po raz pierwszy spotkaliśmy się na planie „Diabła…”, od prawie 15 lat myślałem o napisaniu „specjalnej” sceny dla Danusi. W Radości znajduje się piękny i zaniedbany stary drewniany dom. Historię tego domu i jego właściciela słyszałem kilka lat temu. Wszystko się połączyło i na swoim miejscu – postacie i aktorzy, historia i czas – tylko wtedy, gdy usłyszałem ciekawą i smutną historię o incydencie z udziałem starszej pani. Ta „historia” otwiera teraz film. Dom odgrywa w filmie ważną rolę. Trzecim bohaterem opowieści jest pies. Muszę wystąpić w scenariuszu, bo nie lubię za bardzo monologów wewnętrznych, ale tym razem bohaterka chce dużo powiedzieć. Dlatego Annila „rozmawia” z psem, który jest jej jedynym członkiem rodziny, przyjacielem i opiekunem.
Co jeszcze powinienem dodać? Przede wszystkim Danuta Szaflarska była pierwszą po wojnie gwiazdą polskiego kina, występując w dwóch pierwszych filmach „Zakazane piosenki” i „Skaby” wyprodukowanych po 1945 roku. Od debiutu był kochany przez publiczność. Jej udział w tym filmie to rodzaj szlachetności.
Kędzierzawska jest autorką niszowego filmu o tropach ludzi, którzy nie nadążają z dzisiejszym tempem życia, słabych i nieuzbrojonych, najczęściej dzieci i starszych. Każdy z jej filmów jest subtelny i wysmakowany, przykuwa uwagę nie tylko podejmowaną tematyką, ale także aspektem wizualnym – wieloletni współpracownik reżyserki Artur Reinhart (Artur Reinhart) Praca jest zwycięzcą Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni i Camerimage, a jego talent doceniło Hollywood (był fotografem Tristana i Izoldy w 2005 roku).
Historia pani Aneli, mieszkającej w starym drewnianym domu, zepchniętej na skraj życia i walczącej z godnością o należny jej szacunek, czy to z nieznajomymi, z własnym synem, czy z psem. podjęcie takiej decyzji jest w końcu dobre dla Danuty Safraskiej. To zdjęcie pokazuje nie tylko doskonałość pracowni aktorki, ale przede wszystkim dystans dzielący nas, współczesnych widzów, od świata, którego pragnie jej bohaterka, świata lepszego i bardziej ludzkiego od niej. .
Jury FPFF nagrodziło film „Martwy czas” w uznaniu kreacji i głosu Danuty Saflaskiej, który zdobył jednogłośne uznanie dziennikarzy i widzów. Obraz zdobył też nagrody na wielu krajowych i międzynarodowych festiwalach sztuki.Krytyk miesięcznika „Chino” Jerzy Płażewski (nr 10/2007) napisał:
Od dawna nie byłem tak poruszony polskim filmem ze względu na ostatnio „Martwy czas”. Dziękuję pani Danuto za sumę tych doświadczeń – podobnie jak ostatnia podróż w niebo, śmiało zaaranżowana przez operatora Arthura Reinharta – za poprowadzenie nas, widzów, daleko poza zwykły horyzont. Polskie kino jest ostatnio tak hojne, że dostarcza nam tak przyziemnych rzeczy. Warto jednak choć raz zadać sobie pytanie o żywą przeszłość. Jak pisał kiedyś Jan Rostworowski: „Ptak śpiewa kilka pięknych piosenek, kobieta wiele razy pięknie się uśmiecha i moje życie się skończyło”.
https://pl.gravatar.com/nieczasumierac
Nie Czas Umierać - Cały Film lektor PL 